Gisterenavond heb ik afscheid genomen van de gemeenteraad als wethouder. Als ik terugkijk, kan ik mijn tijd kort samenvatten. ‘Ik heb genoten!’ Graag deel ik met jullie mijn vijf hoogtepunten.

# 5: De portefeuille financiën is meer dan een huishoudboekje
Een goed financieel beleid is meer dan een begroting opstellen. Je moet processen en procedures ondersteunen die leiden tot een (financieel) efficiëntere en effectieve organisatie. De afgelopen twee jaar hebben we ervoor gezorgd dat de wethouder financiën in het bestuur zit van onze nieuwe regionale welzijnsorganisatie. Bijna een derde van de Bergense begroting wordt daar ingezet. Het is daarom fijn om aan tafel te zitten als bepaald wordt hoe we werken en wat er moet betaald worden. Ook hebben we de afgelopen jaren niet begroot op toekomstige inkomsten. Wethouders en ambtenaren laten zich hier graag toe verleiden. Als laatste hebben wij ons best gedaan om de belastingtarieven en heffingen voor onze inwoners zo laag mogelijk te houden. De huidige inflatie kost ons al genoeg.

# 4: De eerste MKBA voor erfgoed in Nederland (op molens)
Ik heb het nooit onder stoelen of banken gestoken. Twintig van mijn huidige portefeuilles waren werk. Eén portefeuille was een hobby. De portefeuille monumenten en erfgoed. De Maatschappelijke Kosten Baten Analyse op onze molens was een hoogtepunt. De gedachte achter deze zogenoemde MKBA is dat we erfgoed niet meer als een kostenpost moeten zien maar letterlijk als een waarde voor de gemeenschap. Een verbindende factor tussen mensen. Iets waar we graag zijn en over praten. Denk daarbij aan ‘t Oude Hof, het Slotkwartier onze stolpboederijen of de vissers- en arbeidershuisjes in Egmond en Groet.
Een bijvangst is dat verschillende partijen zoals de waterschappen, erfgoedverenigingen en de molenfederatie met ons contact zoeken om dit verder te brengen. Dat is geweldig. Niets is mooier dan als mensen en organisaties, de initiatieven van een gemeente omarmen.

# 3: Het nieuwe participatiebeleid
In Coronatijd hebben we op gepaste afstand in kerken, kroegen, dorpshuizen en gewoon op straat met onze mensen gesproken wat er nodig is in Bergen. Dit heeft geleid tot een nieuw participatiebeleid. Ik zou iedereen nog eens willen vragen dit beleid te lezen. Het beleid gaat in wezen over vertrouwen en concreet wat wij moeten doen om dat vertrouwen terug te winnen van onze inwoners. Zie het als een routekaart die de raad en het college er af en toe bij pakt als we van het pad dreigen te gaan. In alle bescheidenheid wil ik meegeven dat ons participatiebeleid en de verordening (inclusief uitdaagrecht!) in verschillende gemeenten en bij adviesburo’s als voorbeeld dient. Daar mag iedereen die eraan meegewerkt heeft, best trots op zijn.

# 2: ‘Mijn geheime opdracht’
Dit is mijn opdracht meegekregen door de voormalige coalitie. Het klinkt een beetje alsof het een potje risk is, waar je achteraf vertelt wat je opdracht was. Mijn opdracht was om de hete hangijzers politiek af te ronden en de rust te bewaren in het bestuur. Dat was niet gemakkelijk. Iedere week zat ik een aantal uur aan de telefoon om draagvlak te creëren. Want de Bergense politiek is net een champions league wedstrijd. Partijen strijden met elkaar om de winst en iedereen van hoog tot laag vindt er wat van, vooral de mensen in de businesslounge. Ze beïnvloeden de politiek, soms ten goede soms werkt het verlammend. Het hoort er bij.
De hangijzers zijn opgelost. Het centrum van Bergen, onze Harmonielocatie, wordt nu in gezamenlijkheid opgepakt. Samen met de belanghebbenden gaan we aan de slag met een startnotitie. Dat is weer een goede stap voorwaarts. In de Egmonden komt een fusie op één van de bestaande locaties als de leden binnenkort instemmen. En ook in het Slotkwartier worden stappen gezet. De 7 stichtingen en ondernemers hebben de handen ineen geslagen. De patstelling wordt een samenwerking. Ik heb dat met veel plezier mogen begeleiden, inclusief de Erfgoeddeal. Dat is een subsidie van een half miljoen om ons Egmondse kasteel van weleer nog mooier te maken. In oktober horen wij of het gelukt is.

# 1: de wandelende wethouder
Ik word vaak aangesproken als de wandelende wethouder. Iedere twee weken schreef ik zelf in de gemeentekrant wat onze inwoners bezig houdt. Dat deed ik door te wandelen en daarover te schrijven. Het idee erachter is dat de wethouder luistert en vragen stelt. Je hoort op deze manier heel goed welke teleurstellingen er zijn en nog vaker krijg je inspiratie mee. Ideeën die je uitzet in de ambtelijke organisatie. Ik kan u zeggen, onze mensen hebben echt wat te vertellen! Ik raad alle raadsleden en de nieuwe wethouders aan om er op uit te trekken. Ga samen wandelen en kom terug met inzichten en verhalen.

Naast deze hoogtepunten hebben we als college natuurlijk veel meer meegemaakt. Mijn instelling is om het positieve centraal te stellen en de rest mee te nemen als een les voor de toekomst. Ik noem dat wel eens ‘positieve politiek’. U heeft die kreet afgelopen maart misschien wel eens zien staan op onze veel te grote verkiezingsborden. Ik dank iedereen voor het vertrouwen, de samenwerking en het plezier. Nogmaals, ik heb genoten.

Het oude college is klaar. Leven het nieuwe college!

Arend Jan van den Beld
Oud wethouder Gemeente Bergen

(Bovenstaande tekst is ingekort en op 29 september uitgesproken in de gemeenteraad van Bergen)