Vreemde Vogels
Column: Kauw
Gepubliceerd: 28 april 2023
Als kauw blijf ik het herkauwen… de mens is een uiterst ‘vreemde vogel’. Aan de ene kant zie je ze opkomen voor de natuur en aan de andere kant zie ik ze rigoureus de natuur slopen. Vermoedelijk niet een en dezelfde mens maar ik moet constateren dat de meesten geen boodschap hebben aan het grote geheel.
In het Oude Hof was ik op bezoek bij een paar soortgenoten die een mooi nest bouwden in een van de oude beuken. Er kwamen mensen uit CineBergen die kennelijk onder de indruk waren van een film die zij hadden gezien. Jullie begrijpen het, altijd nieuwsgierig hipte ik een stukje mee. “Ik ben blij dat je mij hebt meegenomen naar ‘Onder het maaiveld’. Wat goed gefilmd zeg, al dat leven onder de grond. Het doet je beseffen dat wij daar eigenlijk maar verdomd weinig van weten.”
“Ja, wij zijn ons onvoldoende bewust van het feit dat wij afhankelijk zijn van schimmels, wormen en insecten. Zij maken het bestaan boven de grond mogelijk!”
Oke, dacht ik, leren kinderen dat dan niet op school? Leren zij niet dat schimmels al eeuwenlang een groot netwerk vormen en bomen waar nodig van suikers voorzien?
“Valt het jou ook op… je ziet steeds minder gras en grond in tuinen.” “Tja, het geeft maar viezigheid en met regen wat modder, met tegels is dat probleem opgelost.” “Je haalt een ander probleem in huis: dag vogels, dag bloemen, dag insecten!”
Toen ik naar het dorp terugvloog met een lekkere vette worm in mijn bek was ik behoorlijk in de war, want de mens is eerder een gevaarlijke vogel. Het centrum van het dorp was versierd met rood, wit, blauw en oranje. Overal werd feest gevierd. Was er soms een oplossing gevonden voor grote kwesties?