Een warm pleidooi voor rugby. Op de socials speelde een discussie over voetbal en de excessen ervan. Er kwam een reactie dat je eens bij rugby moest gaan kijken. Bij rugby komen dat soort excessen absoluut nooit voor.
En iemand vroeg zich af of dat echt zo was… Nou en of.
We schreven het een paar jaar geleden al, maar even kort de highlights.
Rugby is een behoorlijk complex spelletje. Techniek, tactiek en… Teamsport als geen andere sport. Waarbij de fysieke hardheid dan ook nog eens tot zo min mogelijk blessures moet leiden.
Het kost jaren om het spelletje als speler onder de knie te krijgen.
Discipline is dus op meerdere vlakken een heel belangrijk punt.

En die discipline wordt er al vanaf de jongste spelertjes, de turfjes, ingeprent. Want op de verkeerde manier een tackel inzetten of op een verkeerde manier een speler blokkeren, kan bij rugby tot vrij ernstige blessures leiden. Ondanks dat je vaak redelijk bont en blauw van het veld komt … je de noppen van tegenstanders in je lijf zo ongeveer kan tellen …. vallen het aantal ernstige blessures erg mee. Een speler bewust uit de wedstrijd schoppen of tackelen komt bij rugby domweg niet voor. Dat zou het einde van je rugby-carrière zijn.

Kom daar maar eens om bij voetbal
Op een minder extreme manier zou je het kunnen vergelijken met het leger: waar ook iedereen van elkaar afhankelijk is en de onderlinge afhankelijkheid, de discipline voorop staat.
Trainers, en zeer zeker scheidsrechters genieten dan ook groot respect.
Buiten het veld is er ruimte voor (opbouwende kritiek) van spelers, maar binnen het veld zijn het uitsluitend de scheids en in mindere mate de trainers die zich tijdens een wedstrijd ermee mogen bemoeien.

In het kader van dat jaren en jaren bezig zijn om dat spelletje onder de knie te krijgen, is het bij rugby gebruikelijk dat een scheidsrechter uitlegt waarom hij heeft afgefloten. Hij legt rustig uit waarom en ! geeft vaak aan hoe het anders had gekund of gemoeten. En dat is in de praktijk van vitaal belang om het inzicht in het spelletje te verwerven, voor die discipline, maar ook om escalaties op het veld te voorkomen.
Dat geeft iedereen langs de lijn ook duidelijkheid en zorgt voor rust of terugkerende rust.

De scheidsrechter heeft nog een heel belangrijk wapen in zijn arsenaal, zeker bij jeugdteams: afkoelingsperiode.
Naast kaarten, die rugby ook kent, kan een scheidsrechter een speler, die om wat voor reden dan ook, even van de kook is, te erg scheld of te boos is, even buiten de lijnen parkeren. Afkoelen.
De scheids rent af en toe langs om die speler eens in de ogen te kijken of hij alweer afgekoeld is. Vind hij dat, mag de speler het veld weer in. Zo niet, moet hij eerst nog maar eens verder afkoelen.
En, veel meer dan bij voetbal, wordt een team ernstig gedupeerd als een speler voor minuten niet meedoet.

Het gaat te ver om een paar essentiële posities en hoe zo’n speler dan wordt genoemd op te sommen, maar er zijn posities waarbij het wegvallen van die speler cruciaal is.
Rugby is ook nog eens een uiterst sociale sport. Een gezinshappening. En de rugbykantine is veel meer dan een kantine voor trainingen of wedstrijden. Het fungeert ook als honk, ontmoetingsplek, andere activiteiten, huiswerkplek …. Vul maar in.
De onderlinge structuren en contacten tussen spelers en gezinsleden is dan ook vele malen groter dan bij voetbal. Dat heeft als positief gevolg, dat de (sociale) controle ook vele malen groter is dan bij dat voetbal.

Dat merk je ook langs de lijn
Tuurlijk leven ouders, broertjes en zusjes, partners mee. En ook bij rugby wordt er dan wel eens wat geroepen … tja.
Maar! Als dit te grof is … als spelers ertoe worden aangezet om een grove overtreding te maken … de scheidsrechter uitgescholden wordt …
Wordt het spel stilgelegd en zoekt de scheids deze persoon of personen op en spreekt ze op hun gedrag aan. De organiserende club heeft hier ook een belangrijke ondersteunende taak bij.
Vind de scheids of de club de bemoeienis langs de lijn echt niet kunnen … ga je domweg dat terrein helemaal af. Geef geen aanleiding tot agressie of geweld. Gelukkig gebeurt het maar zelden.
En een biertje drinken met je tegenstander op het veld na afloop van de wedstrijd? Zie je dat al gebeuren na afloop van Feijenoord – Ajax?

Bij rugby wordt bier gedronken. Bij voetbal wordt ermee gesmeten naar spelers en de scheids.
Overigens wordt rugby ook al een tijdje ingezet als een soort therapie/gedragsverandering bij ontspoorde jongeren. Zie het verband met die teamfactor, die onderlinge afhankelijkheid en die discipline. En je kunt je energie meer dan kwijt in zo’n potje rugby.

En in de omgeving van Bergen is een fantastische rugbyclub!
Ga er eens kijken met je kinderen. Het seizoen begint net weer.
Rugby is om zoveel redenen een prachtsport voor jullie kinds of voor jullie zelf.
En niet alleen dus vanwege het spelletje. Rugby is een mini-samenleving. Een sociaal gebeuren.

Frank Zuydwijk