Tring, tring… tring, tring..!
Column: Rob van de Pas
Gepubliceerd: 25 november 2022
Mijn mobiele telefoon met zijn klassieke beltoon schalt door mijn werkkamer.
‘070 426 4251’ verschijnt in mijn display… een nummer uit de regio Den Haag stel ik vast en neem wat aarzelend op.
“Rob van de Pas spreekt U…”
“Goedemorgen meneer Van de Pas, U spreekt met Bongers, Steef Bongers. Ik ben publieksvoorlichter van de Raad van State in Den Haag… Bel ik gelegen op dit moment?”
“Dag meneer Bongers… U belt gelegen!”
“Dank U wel meneer van de Pas, de reden waarom ik bel gaat over het volgende… Wij hebben begrepen dat U een tweewekelijkse column schrijft in de digitale muurkrant ’de Flessenpost van Bergen’ en dat U een lokale influencer bent als het gaat om de dorpse activiteiten in uw dorp..?”
“Nou meneer Bongers, dank voor het compliment, maar of ik een influencer ben? Dat idee heb ik zelf niet, maar ik heb wel meer fans dan zogenaamde haters die mij op de sociale media regelmatig vertellen wat ik allemaal niet mag of moet schrijven… als U begrijpt wat ik bedoel..?”
“Jazeker, meneer van de Pas of zal ik Robbie zeggen? Want dat is toch uw werknaam?”
“Wat jij wil, Steef!”
“Dank Robbie, zoals je weet waren ze er wéér afgelopen dinsdag hier in Den Haag…!”
“Wie bedoel je Steef?”
“Oh sorry, Robbie. Ik bedoel het groepje inwoners dat elke gelegenheid aangrijpt om hier gratis koffie te komen drinken en ons van het werk houdt met potsierlijke betogen over zaken die ze allemaal niet willen in jouw dorp Bergen. Wat is dat toch..?”
“Tja Steef, zolang amateurs en cowboy-wethouders wegen willen bewandelen waar zelfs een geit voor terugdeinst, dan kun je wel een dagelijkse intercity van station Alkmaar naar Den Haag Centraal en een belbus naar de Kneuterdijk 22 gaan inzetten..?!”
“Dat is helder, Robbie. Maar misschien kun jij ons helpen? Die meneer Frits hè..? De man met de grijze baard. Hij is geschiedenisleraar of zoiets? Zijn grootvader heeft Bergen aan Zee met hotels, cafés en restaurants op de kaart gezet… Bij mooi weer komt hij altijd met zijn paard en wagen naar Den Haag. Hij parkeert dan in de koninklijke stallen hier vlakbij aan de Hogewal. Hij komt hier zó vaak dat we hem zijn ‘eigen plek’ binnen de Raad van State willen geven..?”
“Oké, maar wat moet ik mij daar bij voorstellen? Een eigen zaal? Gaan jullie dan één van de zittingzalen naar hem vernoemen? Dus naast de C.F. Zeilerboulevard in Bergen aan Zee, de Stichting Mr. Frits Zeiler in Bergen komt er een FDZ-zaal in Den Haag bij de Raad van State..?”
“Nou.., nee Robbie. Dat willen we juist niet..! We hebben hier achter het pand al een doodlopend straatje dat we gekscherend als de Dreetjes-dreef duiden. Je weet wel, vernoemd naar dat joch van de barones en die bouwkundige met zijn keukentrapje. Mijn hemel, jullie hebben wel een uitgesproken en pluriforme bevolking daar in Bergen zeg..?!”
“Ja Steef, dat kan ik bevestigen. Ik woon er nu 50 jaar en begin het bijna normaal te vinden… Let wel, bíjna normaal..! Het is natuurlijk niet normaal dat we duizenden euro’s gemeenschapsgeld verspillen met procedures die in sommige gevallen al op de tekentafel uit de rails lopen of omdat het xenofobie-virus weer eens de kop op steekt..!”
“Oké en afsluitend Robbie.., je kunt de Raad van State een grote dienst bewijzen door jouw columnlezers te vragen welke plek in ons pand we het beste kunnen vernoemen naar jullie Frits David..? De FDZ-oploskoffiecorner is hier al genoemd…”
“Prima Steef, we hebben een begin… Ik ga er over nadenken en zal in ieder geval vrijdag kond doen van ons telefoongesprek. Dag Steef..!”
“Dank voor je tijd, Robbie. We houden contact..!”
Tuut.. tuut… tuut…