Poor-man’s Amarone voor de show-off drinker…
Cuno’s wijnen
Gepubliceerd: 26 maart 2022
Wijnexpert Cuno van ’t Hoff schrijft over zijn favoriete wijnen en is mede bekend als auteur van wijncolumns in onder andere Playboy en het Financieele Dagblad. En nu dus ook in de Flessenpost. Daarnaast koopt en verkoopt hij exclusieve wijnen die zeer schaars zijn. Kijk op www.cunovanthoff.nl
Poor-man’s Amarone voor de show-off drinker
Het fijne aan de Italiaan is, dat het altijd om het beste van het beste moet gaan. En wees eerlijk, daar slagen ze aardig in. De snelste sportauto’s, de mooiste gastronomie en meest stijlvolle mode. Met hun wijnen evenzo. Helaas ook voor een soms bizarre hoofdprijs. En toch, ook Italianen hebben in een aantal gevallen een bijna Nederlandse, prijsbewuste tik, als het om wijn gaat.
Grootse wijnen, grootse prijzen
Om wijn van ongeëvenaarde PC-Hooftstraat-kwaliteit te maken, heb je namelijk topdruiven nodig, die op een welhaast paradijselijke plek zijn opgegroeid alwaar ze de ganse dag vertroeteld zijn. Om uiteindelijk in handen van de beste wijnmaker ter wereld te verworden tot diepgeconcentreerd en fluweelzacht vocht. Denk aan Italië’s grootmachten als de Barolo, Amarone en Chianti. Nodeloos te melden dat daar een navenant PC-Hooftstraat, of beter een Via Monte Napoleone prijskaartje aan vastzit.
Italiaanse praktijken met Nederlands luchtje
Hier hebben ze echter een (noem het Nederlands) trucje op gevonden. Wel geconcentreerd topspul, zonder dat afschrikwekkende prijskaartje. Hoe ze dat doen?
Je neemt een relatief betaalbare, jonge Valpolicella wijn uit de omgeving van het noordelijke Verona. En die laat je voor een tweede keer op uitgeperste druivenschilletjes, die gebruikt zijn voor de veel duurdere Amarone wijn, vergisten. Een soort recyclen van peperdure druivenschillen. Met als resultaat: een krachtige, volle, maar toch ook toegankelijke, wijn met de naam Ripasso. Een poor-man’s Amarone. Niet te versmaden zo lekker, waarmee je met gemak een dure “show-off drinker’ om de tuin leidt.
Masi Ripasso Campofiorin
Maar het kan zelfs nog beter. Je past dezelfde techniek toe, ook met jonge Valpolicella. Maar dan niet op uitgeperste druiven, maar op een kleine hoeveelheid onuitgeperste druiven die voor de Amarone bestemd zijn. En die na de pluk ook nog eens een tijd in de zon hebben liggen baden. Resultaat dit keer? Druiven die vol jam zitten. Daar gooi je je Valpolicella overheen, laat het boeltje nog eens vergisten. En dat dronk ik onlangs weer. De Masi Ripasso Campofiorin, gewoon in Nederland, want verkrijgbaar bij onze vaderlandse grootgrutter. Gruwelijk lekker spul, waanzinnig geconcentreerd, kneitervol met rood fruit, maar ook dat jammige, en pure chocoladerepen en gedroogde pruimen. Voor het bijna lullige bedrag van nog geen zestien euro. Slim van die Italianen. Daar leid je niet alleen een dure drinker mee om de tuin, nee daar laat je een heel volk voor door de knieën gaan. Te beginnen met mij.
Masi Ripasso Campofiorin, DOC Ripasso della Valpolicella is verkrijgbaar bij Albert Heijn voor € 15,98.
Deel
