Palermo aan de Noordzee!
Column: Rob van de Pas
Gepubliceerd: 10 juni 2022
Donderdag 2 juni kopte onze doorgaans goed geïnformeerde digitale muurkrant: ‘Witte rook uit gemeentehuis Bergen’. Er zou een politieke doorbraak zijn gevonden tijdens de al 75 dagen durende onderhandelingen over de vorming van een nieuw Bergens college. Er komt mogelijk een dagelijks bestuur zónder dat er nog sprake is van een coalitie én zonder een oppositie. Ook partijwethouders zijn uitgesloten. Dit betekent dat bijvoorbeeld Jan Houtenbos (POD) en Arend Jan van den Beld (VVD) eerst hun lidmaatschap moeten opzeggen, solliciteren en vervolgens spitsroeden lopen bij een intern selectieclubje. De beloofde transparantie druipt er vanaf. #NOT !
Witte Rook
Maar is er wel sprake van ‘witte rook’?! Die spreekwoordelijke witte rook verwijst naar het proces dat plaatsvindt als er een paus is overleden. De kardinalen komen dan bijeen in de Sixtijnse Kapel in Rome en bespreken daar de potentiële kandidaten die kunnen worden gekozen tot nieuwe wereldchef van de katholieke kerk. Na elke geheime stemming worden de stembriefjes verbrand en dan kunnen de gelovigen op het Sint Pietersplein vaststellen hoe het proces verloopt. Zwarte rook, stembriefjes plús stro, betekent dat er ná een stemronde nog géén nieuwe paus is. Op het moment dat een kandidaat tweederde van de aanwezige kardinalen achter zich weet te krijgen, worden alleen de stembriefjes verbrand en komt er witte rook uit de schoorsteen van de Sixtijnse Kapel. Om vergissingen te voorkomen, worden ook de klokken geluid en roept een van de kardinalen:
“Annuntio vobis gaudium magnum; habemus Papam!”
(Ik verkondig u met grote vreugde; wij hebben een Paus!)
Een weinig transparant proces waarin veel oude witte én een paar gekleurde mannen dagenlang met elkaar debatteren, lobbyen en lieve woordjes in elkaars oor fluisteren. Ze doen het al eeuwen zo en met elkaar.
Toch zijn er in Bergen wel parallellen te trekken naar het proces in Vaticaanstad. De collegevorming duurt lang, het is totaal niet transparant en het wordt gevoerd door witte mensen die met meel in de mond praten en boter op het hoofd hebben. Oude miswijn in nieuwe zakken. Château du Révolution?
Een interessante ontwikkeling en volgens formateur Theo van Eijk is dit zelfs ‘revolutionair’ te noemen! Alles dus onder aanvoering van onze Bergense Che Guevara, Hendrico Borst van Partido Nuestro Pueblo.
Hoogleraar
Zaterdag 4 juni werd in het Noordhollands Dagblad de politiek in Bergen door de Leidse hoogleraar Geerten Boogaard weggezet als ‘Palermo aan de Noordzee’. Een gotspe van de bovenste plank.
Van de bekende ‘witte rook’ in Vaticaanstad gaan we doodleuk naar het 425 kilometer lager gelegen Palermo. De hoofdstad van Sicilië en thuisbasis van de Cosa Nostra, de overkoepelende criminele organisatie van de verschillende Siciliaanse maffiafamilies. Deze organisatie heeft van oudsher connecties met het bedrijfsleven én de politiek. De Italiaanse christendemocraten weten daar alles van.
Nou zijn we in Bergen wat gewend van hoogleraren, maar deze Geert gaat er wel heel stevig met een gestrekt been in. Hij beweert dus doodleuk dat onze politiek én de Bergense ondernemers relaties onderhouden met criminelen en zich inlaten met duistere praktijken. Palermo aan de Noordzee! Het zal je maar gezegd worden.
Dat Boogaard het door de onderhandelaars en de formateur bedachte nieuwe politieke proces kwalificeert als ‘naïef’ kan ik billijken. In onze Bergense politiek zitten nog altijd figuren die het verschil tussen sámenwerken en tégenwerken nog moet worden uitgelegd. En dan druk ik mij hier heel diplomatiek uit.
Pleuris
Maar hebben we daarmee al een nieuwe ‘paus’ in Bergen?! Nee, we hebben burrie Lars Voskuil die toeziet op het demissionair functioneren van het straks half geamputeerde college van B&W. De nieuwe ‘paus’, de wethouders, moeten eerst solliciteren en worden bij bewezen geschiktheid gekozen door de 21 ‘kardinalen’ die onze gemeenteraad rijk is. Dit zal dan wel unaniem moeten gebeuren, want anders breekt nog vóór de installatie van het nieuwe college de pleuris weer uit.
Wethouder Robbie
Ik heb nog een kort moment overwogen om mijn curriculum vitae te ‘verrijken’ met een volle periode als VVD-wethouder Ruimtelijk Ordening. Los van de kans op een ontwricht huwelijk was een klein doch vilein bericht van de partijbaas van onze ‘revolutionaire’ dorpspartij voldoende om een politieke scheepsramp op de kust van Bergen aan Zee te voorkomen.
‘In der Beschränkung zeigt sich erst der Meister’.
Robbie