Nieuw kunstwerk herman de vries in de beeldentuin van Museum Kranenburgh
Het nieuwe kunstwerk blijft permanent opgesteld in de beeldentuin
Gepubliceerd: 29 juli 2022
Museum Kranenburgh verwerft een nieuwe sculptuur van herman de vries voor de museumtuin. De in Alkmaar geboren kunstenaar die dit jaar 91 werd, onderhoudt sinds zijn jonge jaren een bijzondere band met het dorp Bergen. Ter gelegenheid van de plaatsing van de sculptuur opende Museum Kranenburgh in april van dit jaar al een kleine presentatie van zijn werk. Museum Kranenburgh besteedt regelmatig aandacht aan de relatie tussen mens en natuur. Processen en verschijnselen die zich voordoen in de natuur liggen volgens de vries aan de basis van ons begrip van de werkelijkheid. Zijn werk is dus helemaal ‘thuis’ in de buitenruimte van Museum Kranenburgh.
Het nieuwe kunstwerk blijft permanent opgesteld in de beeldentuin, de tentoonstelling natura artis magistra is te zien t/m 18 september 2022.
Marmeren zuil
Vlakbij Kranenburghs vijver is een stralend-witte, marmeren zuil opgericht met hierop een gedicht van de vries in gouden letters: i see | i smell | i taste | i hear | i feel | i think | i eat | i drink | i breathe | i piss | i shit | i love | so | i am | this. Met deze poëtische tekst geeft herman de vries in essentie weer hoe wij ons door zintuiglijke ervaringen verhouden tot de werkelijkheid om ons heen. Het zijn ervaringen die allesbepalend zijn voor ons bewustzijn.
Bergen
De vries bracht tijdens zijn jeugd veel tijd door in Bergen en koestert sindsdien een warme band met het dorp. In het bos tegenover Museum Kranenburgh plukte zijn moeder traditiegetrouw elk jaar het kruid Lievevrouwebedstro. Als lid van de Nederlandse Jeugdbond voor Natuurstudie leerde herman de vries het Bergense landschap kennen als geen ander. Hij kan zich nog steeds de grove dennen voor de geest halen die aan de Bergense Eeuwigelaan staan. In de duinvalleitjes bij Petten ontkiemde zijn liefde voor de natuur: “Daar heb ik als kind een compleetheid van de wereld ervaren die ik in woorden nauwelijks beschrijven kan. Ik hoorde de meeuwen, ik rook de zee, ik lag op de grond tussen de kruipwilgen en ik rook de vochtige bodem waar het veenmos groeide met zonnedauw erin.” Zijn zintuiglijke ervaringen vormen de basis onder de vries’ artistieke praktijk.
Mini-tentoonstelling
In de oudbouw van het museum is een compacte presentatie te zien van werk van de vries, getiteld natura artis magistra, de natuur als meester van kunst en wetenschap. Het zijn ingelijste vegetaties in al hun prachtige verschijningsvormen, waar de wind nog doorheen lijkt te waaien.
In het werk van herman de vries spelen natuurlijke processen een belangrijke rol. De natuur is de oerbron van het leven; de processen en verschijnselen die zich er in voordoen, liggen aan de basis van ons begrip van de werkelijkheid. Door ze bewust te ervaren, komen we tot de kern van het menselijk bestaan. Zien, horen, voelen, ruiken en proeven: het zijn zintuiglijke ervaringen die leiden tot een bewust zijn. Dit is ook de strekking van het gedicht op de marmeren zuil.
herman de vries
Herman de vries (Alkmaar, 1931) werd opgeleid tot plantkundige, maar houdt zich vanaf de jaren 1950 bezig met het maken van kunst: collages van gevonden voorwerpen, abstracte schilderijen en, later, onder meer ‘toevalstekeningen’ met willekeurig geplaatste blokken, stippen en letters. In de jaren zestig verhuist de vries naar het Duitse Steigerwald. Vanaf medio jaren 1970 staat de natuur centraal in zijn werk. Met zijn kunst vraagt de vries ook aandacht voor de verstoorde relatie tussen mens en natuur, waardoor volgens hem een belangrijke bron van essentiële kennis verloren dreigt te gaan. In boeken documenteert de vries kruiden en gewassen, hij exposeert grassen en planten en maakt werken op papier met verschillende soorten aarde als pigment. Naast kunstenaarsboeken maakt de vries foto’s, films en tekstwerken. Werk van de vries is opgenomen in belangrijke internationale museale collecties. In 2015 vertegenwoordigde hij Nederland op de internationale manifestatie de Biënnale van Venetië met zijn tentoonstelling: to be all ways to be.
De verwerving en de plaatsing van de zuil is mede mogelijk gemaakt door financiële ondersteuning van het Mondriaan Fonds.
Fotobijschrift: herman de vries, zonder titel, 2022, carraramarmer en bladgoud, collectie Museum Kranenburgh.
Deel
