Geld alleen maakt niet gelukkig. Geld dient niet om over de balk gesmeten te worden. Geld geldt in de regel als ruilmiddel, anders wordt dit wanneer geld in onroerend goed wordt gestoken Bouwstenen voor mogelijk een circulaire economie wanneer er eerst wordt gesloopt, om daarna nieuwbouw te plegen. En als het enigszins kan, de bomen die tot aan de hemel reiken te gaan beconcurreren.

’t Helpt wel maar gaat niet over. Bergen, dat zich een kunstenaarsdorp noemt maar waar reeds menig etablissement is verdwenen. Om wat simpele voorbeelden te geven, Extase, Palermo en de Co-Co-club. Tortilla ging op in het Zeepaardje en ook de Rustende Jager legde het loodje. En dan dat gedoe rondom het Dorpsplein, de Bakemaflat is met de grond gelijk gemaakt en waar ooit Rogier Jonk zijn handel dreef, die is naar de zuiderzon vertrokken. Kunstenaars Centrum Bergen vond onderdak in Kranenburgh, maar de Eerste Bergensche Boekhandel blijft als ijkpunt nog steeds bestaan.

En ook die Kerk leent zich uitstekend voor bruiloften en begrafenissen. Maar filialen van de banken zijn verdwenen, de Stoomtram herinnert aan de tijd dat Bello daar stond alvorens naar Medemblik te vertrekken. En werd zowaar weer onder stoom gebracht. Maar waar Ed en Willen Bever mogelijk uitkomst hadden kunnen bieden, die zijn ergens in de tijd blijven steken. Zichtbaar in Hilversum, waar het Museum Beeld en Geluid ze onderdak biedt.

Het Russenmonument wordt beschermd en ook de begraafplaats biedt de mogelijkheid om gevallenen van de Tweede Wereldoorlog een rustplaats te bieden. Waar ook Lucebert te vinden valt en Joost Zwagerman zichtbaar ter ruste is gelegd. Iets om in gedachten te houden wanneer je bedenkt dat een volgend etablissement op de nominatie staat om te verdwijnen. De Taverne, met zijn nostalgisch interieur wat een podium biedt voor vele vormen van kunst. Muziek, dichters, schrijvers, tekenaars, singer-songwriters, maar ook in zekere zin een vorm van een buurthuis. Waar vaste gasten kunnen eten, waar het bier nog rijkelijk uit de tappen vloeit, waar een onbekende gast verbijsterd kijkt naar wat die ‘kroeg’ te bieden heeft. En langer blijft plakken dan in eerste instantie de bedoeling was…

Maar er zijn ook nog wat Pilaren waar dit dorp op kan bogen. Adriaan Ronald Holst bevindt zich op een sokkel, en de Pilaren kenmerkt zich door de vele beroemdheden die hier hun sporen hebben achtergelaten. Zangers en schrijvers, dichters en wat minder musici. Helden vanuit een verleden, waarbij het heden wat minder aanwezig is. En in dat gat sprong de Taverne en ook dat gat wordt straks gevuld met zand voordat de heipalen de grond in worden geramd. Om weer een volgend appartementencomplex naar voren te brengen, want… de kas van de gemeente laat zich makkelijker spekken dan een kroeg ooit aan gelden biedt.