Vandaag, 14 maart 2022, heb ik voor het eerst mijn stem uitgebracht voor de gemeenteraadsverkiezingen in de Gemeente Bergen NH

Alhoewel ik een geboren en getogen Bergenees ben, was ik de afgelopen 4 jaar woonachtig in Amstelveen en Amsterdam en heb me dus nooit echt bewust bezig gehouden met de politiek in onze gemeente.
Afgelopen december ben ik weer bij mijn ouders gaan wonen in Bergen. De overkokende woningmarkt in Amsterdam maakte het mij onmogelijk om daar nog langer te blijven wonen. Op mezelf gaan wonen in de Gemeente Bergen is ook een bijna-onmogelijke opgave: de woningmarkt hier is voor mijn gevoel zo mogelijk nóg ontoegankelijker dan in Amsterdam, waar er door illegale verkamering en onderverhuur toch nog een aantal semi-acceptabele opties zijn voor studenten en starters. Daarnaast sta ik bij de SVNK met 5 jaar inschrijftijd ook niet hoog genoeg, zelfs niet voor woningen in andere gemeentes als Alkmaar en Castricum.

Politiek heeft mij sinds jongs af aan erg geboeid, en ik ben tijdens mijn tijd in Amsterdam ook altijd erg betrokken geweest. Toen een goede vriendin mij wees op het lijsttrekkersdebat in de Ruïnekerk van maandag 7 maart, voelde ik het als mijn plicht om daar aanwezig te zijn. Zelf zei zij hierover: “Ze zullen blij zijn met je aanwezigheid en je brengt de gemiddelde leeftijd ernstig omlaag”.

Dat laatste had ze niet overdreven. We zijn niet voor niets de meest-vergrijsde gemeente van Nederland. Mijn inschatting is dat er die avond precies 3 personen onder de 50 waren, waaronder ik (23) en lijsttrekker Valkering van het CDA (28). Behalve dit schokkende feit was de avond zelf, in mijn beleving, heel inspirerend. Door bij dit debat aanwezig te zijn, was de uiteindelijke keuze maken een stuk makkelijker dan wanneer ik alleen de verkiezingsprogramma’s had gelezen. Alles kwam tot leven. Vooral in de lokale politiek geloof ik dat het niet alleen om de standpunten of de partij draait, maar ook om de personen zelf.

Daarnaast gaf deze avond mij de kans om met anderen, vreemden, te spreken over de Bergense politiek. De veelal 70+ mannen die ik die avond heb gesproken vonden het allemaal erg interessant dat het woonprobleem voor mij zo persoonlijk was, zij konden dat zelf niet voorstellen en refereerde vooral naar de overwaarde die zij hadden bemachtigd door “slim te investeren in vastgoed op jonge leeftijd”. Ik vond het erg interessant dat zij zo van mijn situatie stonden te kijken.

Waar ik en de heren het wel over eens waren was dat dit debat ons allemaal hoop had gegeven in de lokale politiek en had gezorgd voor meer vertrouwen. Vaak komt gemeentepolitiek alleen in de belangstelling wanneer dingen slecht gaan, waardoor er een verkeerd beeld ontstaat bij de inwoners. Bij dit debat konden we met eigen ogen zien dat de lijsttrekkers betrokken en gepassioneerd waren, of je het nu met ze eens bent of niet.
Nadat ik bij dit debat de basis informatie had bemachtigd, was het makkelijker om mij verder te verdiepen. Via dit debat, veel googlen en spreken met mensen in mijn eigen omgeving die op een één of andere manier te maken hebben met de politiek, ben ik me wel bewust geworden van iets. Naast politieke standpunten hoop ik dat de Bergense mensen stemmen op een nette vorm van politiek. Ik heb politici gesproken die respectvol blijven ten opzichte van hun tegenstanders. Ik heb helaas ook gezien hoe bepaalde politici helemaal opgaan in een soort van vijandig sentiment, iets wat mij oprecht pijn doet. Ik vind het moeilijk om te zien dat sommige mensen in onze dorpen toch zó erg van het slechtste uitgaan met betrekking tot hun (toekomstige) collega’s en vooral medebewoners.

Nu staat de gemeente Bergen wel bekend om haar gedoe, want zelfs voordat ik mij hierin ging verdiepen was ik al half-bekend met bijvoorbeeld facebook pagina’s waar een dagelijkse stroom slecht-geformuleerde kritiek op te vinden is. Ook al ben ik 100% voor betrokken en kritische burgers, geloof ik toch wel in objectief en constructief kritiek, niet moddergooien. Nog problematischer wordt het wanneer bepaalde politieke partijen zich in die discussies gaan mengen. Ik hoop dat de aankomende vier jaar alle partijen positief maar vooral professioneel kunnen blijven. Overigens zag ik tijdens de fragmentjes op straat van het finale lijstrekkersdebat van RTV80 en de Flessenpost dat blijkbaar de gemiddelde persoon in de Gemeente Bergen niet zo ontevreden en boos is als soms lijkt. Toch weer een troost.

Het laatste aspect dat ik nog wil noemen is iets dat mij vanochtend opviel. Ik keek het RTV80/Flessenpost debat vanochtend terug voordat ik ging stemmen. Om voor mezelf wat context te zoeken ging ik naar de site van de Gemeente Bergen om even te kijken wie nou precies onze wethouders zijn. Toen schrok ik. Vaak horen we dat er te weinig vrouwen in de politiek zitten. Tijdens de lijstrekkersdebatten dacht ik dat dit in onze gemeente mee viel, omdat we toch wel een aantal vrouwelijke lijsttrekkers hebben (3 van de 8). Toch blijken de burgermeester en alle wethouders man te zijn. Hoewel ik zelf niet een voorstander ben van quota’s, omdat ik voor kwaliteit boven identiteit ben, vind ik het als socioloog toch interessant en problematisch om te zien dat geen enkele vrouw in deze groep zit. Ik neem aan dat er genoeg competente vrouwen zijn die deze functies zouden kunnen vervullen en ik hoop dan ook dat we dat de aankomende vier jaar terug zullen zien in de samenstelling van wethouders

Ik wil graag concluderen met een oproep voor de aankomende vier jaar
In het algemeen hoop ik dat de politici, maar ook de burgers, vooral het goede in elkaar blijven zien en van het goede uitgaan. Ik hoop op oprechte communicatie en niet elkaar zwart maken. Ik hoop op een professionele gemeenteraad waar we trots op kunnen zijn.
Voor mij persoonlijk hoop ik op een gemeente die plaatst maakt voor mensen zoals ik, omdat ik geloof dat deze gemeente mooier zou kunnen zijn als niet alles zou draaien om oudere mensen met veel geld.
Ik wens de nieuwe raadsleden en wethouders veel sterkte, succes en plezier de aankomende vier jaar. Een publiek figuur zijn is in deze gemeente niet altijd makkelijk en ik spreek dan ook graag mijn waardering uit naar diegenen die zich voor ons inzetten.

Ook waardering voor de lokale media, die onze politici scherp, aansprakelijk en verantwoordelijk houden.

Tamia Peereboom, 23 jaar