Dit na een periode van woedeaanvallen en huilbuien. Het gaat over een Catch-22 situatie waar je u tegen zegt. Het betreft het verkrijgen van de juiste parkeervergunning in Bergen. Daar moet je tegenwoordig een bedrijf voor hebben dat ParkeerService heet, wat al hilarisch is want het tweede deel van hun naam is in het geheel niet aanwezig.

Wat bleek nou, onze tweede parkeervergunning was blijkbaar niet overgezet naar digitaal. Die hele overgang van een papieren versie achter het voorraam naar een digitale variant dat via nummerbord herkend zou worden, is na heel wat tijd en de nodige problemen eindelijk ingegaan. Want zoals we weten is ICT en de overheid als water en vuur. Zo ook bij de parkeervergunningen in Bergen, wat toch niet zo heel moeilijk zou moeten zijn. Enfin, één auto had het wel gekregen, de andere niet. Dus wij vragen een nieuwe digitale vergunning aan voor laten we het voor het gemak auto2 noemen.
Dat moet toch vrij simpel zijn. Je vult een digitaal formulier in op de website van de gemeente en een kind kan de was doen. Het bleek niet zo makkelijk, want na weken wachten was er nog steeds geen vergunning afgegeven. Wat bleek, na meerdere keren bellen, er was geen nota verstuurd door de ParkeerService. Dus wij vragen een factuur aan om eindelijk te kunnen betalen. Na weer meerdere keren telefoneren, werd beloofd dat de supervisor mij zou terugbellen om dit nou eens op te lossen, aangezien de gewone telefonistes dat maar niet voor elkaar kregen. Ik ben nooit gebeld, maar drie dagen later kreeg ik dan toch de mail met de rekening en betaalde ik meteen.

Een bevestiging gleed de volgende dag in mijn inbox met het verlossende bericht dat auto2 nu officieel weer een parkeervergunning had gekregen. Wat ons blij maakte, want het had al aardig wat gedoe en parkeerboetes opgeleverd de afgelopen maanden. U raadt het al, we hadden iets te vroeg gejuicht. De volgende dag toch weer een parkeerboete. Na, voor de zoveelste keer, bellen met ParkeerService werd maar niet duidelijk waarom. De volgende dag had ook auto1 een parkeerboete. Hier begon de woede. Weer bellen, weer geen antwoord. Totdat mijn partner de mail nog eens goed las en erachter kwam dat we opeens ingedeeld zijn in zone E, ook auto1. We wonen in zone B. Foutje bedankt, maar we wisten in ieder geval wat het probleem was. Dus bellen en we kregen van de dame te horen dat we echt in zone E woonden.

Ik sta al bijna zes jaar in zone B geparkeerd met beide auto’s en nu wonen we opeens in E. Schiet mij maar lek. Weer bellen, weer E. Maar nu moesten we ook mailen naar de, daar komt ie, klantenservice van ParkeerService. Antwoord op mijn gehele uitleg: u woont in zone E. Volgende mail mijn oude papieren parkeervergunning gestuurd met duidelijk B erop, antwoord: u woont in zone E. Hier begonnen de huilbuien. Mail gestuurd met filmpje waarop het bord met zone B op nog geen vijf meter van mijn huis te zien is, antwoord: belt u maar met de gemeente, zij bepalen de zones.

Ik bel met de gemeente. Wat blijkt, er is ene meneer Hoessein die twee dagen per week werkt voor de vergunningen. Die meneer zou mij terugbellen, maar dat is niet gebeurd. Telkens als ik de gemeente spreek, zeggen ze dat ze meneer Hoessein mij laten terugbellen. Alleen dat doet ie dus niet. En de parkeerboetes blijven komen. Wat een absurdistisch bureaucratisch gepruts. Want de gehele aanpassing naar de juiste zone is nog geen 20 seconden werk. Het is een Catch-22 van een ongekend niveau, waar ik nu alleen nog maar om kan lachen. Maar het zal nog wel maanden duren voordat dit is opgelost als dat al mogelijk is.

Jan Roos