Niet lang na mijn begin als wethouder in maart 2019, met als portefeuilles duurzaamheid, mobiliteit, recreatie en toerisme, strand, buitenruimte en dienstverlening, schreef ik een column in de Gemeentekrant over Beppie. Dat is een standbeeldje van een vrouw met twee boodschappentassen voor het hoofdkantoor van een bekende grootgrutter uit Zaandam waar ik ooit werkte. Onder het standbeeldje staat de tekst: “Opdat wij nooit vergeten voor wie we werken.” Dat beeldje van kunstenaar Cees Braat staat daar om iedereen in het hoofdkantoor eraan te helpen herinneren voor wie de supermarktketen het eigenlijk doet. Een fantastisch symbool.

In de afgelopen drie jaar heb ik regelmatig aan Beppie gedacht. Vooral als ik samen met bewoners, met ons team, de gemeenteraad en het college doende was met het maken en uitvoeren van beleid. Het waren intensieve jaren, vanwege een ambitieuze politieke en bestuurlijke agenda en daarbij kwam nog eens de coronacrisis. Voor veel ondernemers was het een barre en onzekere tijd zowel persoonlijk als zakelijk. Los van een luisterend oor en veelvuldig proberen een hart onder de riem te steken, hebben we als college getracht onze ondernemers binnen de mogelijkheden maximaal te ondersteunen, met onder andere speciale activiteiten vanuit de corona task forces, de zogeheten coronaterrassen, het leveren van maatwerk en een stevige bestuurlijke lobby richting De Haag om concreet aandacht te vragen voor al die ondernemers en ZZP’ers die tussen de wal en het schip dreigden te raken onder het motto “rechtmatig # rechtvaardig”.

Als wethouder zie ik ook veel positieve, veelbelovende ontwikkelingen.
In Egmond aan Zee zijn ondernemers in de BIZ inmiddels samen druk bezig met het vormgeven van de toekomst en in Schoorl heeft de ondernemersvereniging met een energiek bestuur en een fris elan diverse nieuwe initiatieven opgestart waarvan ik alleen maar onder de indruk kan zijn. Er ligt een heldere visie op wat we nodig hebben als gemeente voor de benodigde vitalisering van onze lokale economie en misschien zijn we als ondernemende gemeente op weg om er zelfs sterker uit te komen.
Op het gebied van groen, milieu en klimaat en het klaar zijn voor de toekomst, hebben we als bestuur belangrijke stappen gezet. Er ligt een ambitiedocument Klimaat waarbij voor de gemeente Bergen is gekozen voor het plus-pakket, er zijn extra middelen beschikbaar gesteld om te versnellen. Dit jaar gebeurt dat onder andere met de focus op minder energieverbruik (“isoleren, isoleren, isoleren”) en de inzet van energiecoaches voor persoonlijk advies voor onze inwoners.
Onze gemeente stond een paar jaar geleden met stip op nummer één van de lijst met gemeenten met het meeste restafval per huishouden. Ik sta graag op één, maar dit was het verkeerde lijstje. We waren goed voor 230 kilo per huishouden per jaar! Samen met de inwoners hebben we stap voor stap een heel nieuw grondstoffenbeleid vormgegeven met als klapstuk (en het meest zichtbaar) de uitrol vanaf eind 2021 van de oranje bak voor plastic, metaal en blik.
Met het integraal vergroenen van onze gemeente zijn we ook verder gekomen. Het groen- en bomenbeleidsplan is voor de komende tien jaar vastgesteld en daar is in totaal bijna drie miljoen euro voor uitgetrokken. Het plan omvat natuurlijk meer dan groenbeheer; het gaat over klimaatadaptatie, hittestress, water vasthouden en biodiversiteit. Alles in het plan is met elkaar verweven en wordt uitgevoerd.
Een mooi voorbeeld, vanuit mijn rol als ambassadeur verkeersveiligheid, van hoe wij de afgelopen jaren hebben geluisterd naar de bewoners vind ik de proef met de ‘beloonpaal’ op de Hoflaan in Bergen, een alternatieve vorm van snelheidshandhaving. De buurt kreeg geld van de provincie als de passerende automobilisten zich aan de snelheid hielden. Dit geld is in samenspraak met de Van Reenenschool en buurtbewoners besteed aan buitensporttoestellen op de buitenspeelplaats in het bos bij de school.
De gemeente Bergen heeft de afgelopen jaren ook het probleem aangepakt van overlast van het motorenlawaai, waardoor inwoners op mooie zonnige dagen weer rustig in hun tuin willen zitten. Inmiddels hebben we het vraagstuk – mede namens tientallen andere gemeenten in Nederland – naar Den Haag verplaatst waar nieuwe wetgeving vandaan moet komen die tot een oplossing kan leiden.

Allemaal zaken waar ik met plezier op terugkijk. En waarom vertel ik dit allemaal? Ik zal er niet langer omheen draaien. Ik heb besloten om het stokje door te geven. Het waren drie mooie en intensieve jaren en ik ga niet op voor een tweede termijn als wethouder in Bergen NH. Ik blijf natuurlijk nog wel aan – als het mij gegund is – totdat het nieuwe college aantreedt en zal uiteraard ook het parkeerbeleid nog verder begeleiden. Eind mei wordt de uitvoeringsparagraaf parkeren in de raad besproken met voorstellen en aanpassingen die wellicht de bezwaren van sommige bewoners tegen de digitalisering in het parkeerbeleid kunnen wegnemen.

Als ik terugkijk naar alles wat we in de afgelopen collegeperiode hebben gerealiseerd en wat er daadwerkelijk ook wordt uitgevoerd, kan ik oprecht alleen maar trots zijn. Op veel plekken is het beleid vormgegeven en vooral verankerd; er is geld en er is menskracht waarmee het beleid kan worden uitgevoerd. Drie jaar geleden hadden we ook beloofd dat we de gemeente na een rumoerige tijd bestuurlijke en politieke rust zouden geven. Dat is voor een belangrijk deel gelukt.

Mooier voor mij dan de afgelopen drie jaar kan het niet worden. Ik ga mij oriënteren op een andere rol, waarbij ik – denkend aan ‘Beppie’ – diezelfde maatschappelijke impact mag hebben.

Erik Bekkering
Wethouder gemeente Bergen NH