Kappen!
Column: Kraantje
Gepubliceerd: 4 november 2022
‘Veertigduizend.’ ‘Veertigduizend wat?’ ‘Veertigduizend bezoekers schijnen er dit jaar weer naar ons mooie dorp te zijn gekomen om zich tien dagenlang onder te dompelen in kunst en cultuur.’ ‘Ik neem aan dat die bezoekers zich niet alleen tot kijken beperkten maar zo onder de indruk waren dat ze ook echt een kunstwerk kochten, voor thuis. En daarna ook een terrasje pakten, een koffie met taart, een broodje, een bittergarnituurtje of een driegangen menu. Dat moet toch wel een pleister op de gapende coronawonden van de lokale ondernemers zijn. En nu maar hopen dat ze terug blijven komen.’
‘Als ze maar niet allemaal tegelijkertijd besluiten om voor of na de koffie de duinen en bossen in te gaan. Natuurorganisaties klagen steeds vaker dat te veel mensen erop uitgaan om van de natuur te genieten. Wandelen, fietsen, hardlopen, paardrijden, vogels spotten, etcetera, sinds het noodgedwongen aan de omgeving gekluisterd zitten door corona zijn veel mensen tot de ontdekking gekomen dat het hier niet eens zo slecht toeven is. In een recent onderzoek gaf 90 procent van de geïnterviewden aan zich te ergeren aan andere recreanten; de wandelaar aan de jogger, de jogger aan de paardrijder, het merendeel haat de (ATB) fietser en zo blijken natuurliefhebbers vooral sektarische natuurbeleving na te streven, diversiteit is uit den boze. Van enige tolerantie ten opzichte van natuurliefhebbers die niet de “juiste” beleving uitoefenen is geen sprake.
Tel daarbij op dat we inmiddels met 17,4 miljoen mensen op de postzegel die Nederland is, wonen dan lijkt me dat de recreatiedruk niet minder wordt.
Zo wordt er al her en der entreegeld gevraagd. Wil je het PWN-natuurgebied in dan moet je of een persoonlijke duinkaart kopen voor een dag, week of jaar. Er gaan ook al stemmen op om natuurbezoeken via tijdvakken in te plannen, zodat bezoekers over de dag worden verspreid.’
‘Als het zo druk blijft, is het wachten op de eerste natuur-rellen. Gaan bezoekers elkaar op de parkeerplaats te lijf als de ene automobilist de schaarse parkeerplek wegkaapt voor de neus van de ander. Of gaan activisten boomstammen plaatsen zodat wandelaars of fietsers gehinderd worden op de voor hen gemarkeerde paden, of zich straks aan de informatieborden van SBB of PWN vastlijmen om hun mening kenbaar te maken.’
‘Ik hoor dat er ook een radicale variant in de maak is om het aantal bezoekers drastisch te verminderen; er wordt gewoon 16 hectare bos gekapt. Je vermeldt als natuurbeheerder dat je terug wil naar inheemse natuur, dat dennenbomen een windscherm vormen waardoor er te weinig zout en zand in de bodem komt waardoor het stikstofgehalte in de bodem te hoog is. En daarmee krijg je een leuk wandelend duinlandschap. Niet zo toegankelijk als een fiets- of wandelpad, maar wel net zoals het vroeger was.’ ‘Volgens mij is dat inheemse karakter een rekbaar begrip, ik ben geen bioloog maar een Schotse Hooglander, Exmoor-pony of konikpaard lijken me toch echt niet inheemse soorten. En die worden -ondanks hun CO2 uitstoot (via natuurlijke weg) – wel getolereerd, ook in Natura 2000 gebieden.
Hoe moet dat dan met de al groeiende groep natuurliefhebbers?’ ‘Simpel, kap met ingewikkelde plannen, maak het de mensen makkelijk: maak een recreatiegericht deel natuurgebied waar iedereen op zijn eigen manier mag genieten en bescherm de echt kwetsbare natuur, scherm deze af. Geef goede voorlichting, leg uit wat de kwetsbaarheid is. En kap met het idee dat er maar één manier is om natuur te beleven, diversiteit zit in onze natuur.’