Jongelui…
Column: Kauw
Gepubliceerd: 2 september 2022
Tussen de middag is het al lekker druk bij de snackbar. Als ik mijn rondje doe om de picnicktafel, komen er een paar pubers zitten. Eens kijken of die frietjes morsen.
“Wat de fuck, ik heb een waardeloos rooster, elke dag vroeg beginnen. Hoe moet dat met mijn krantenwijk erbij?” Hij trekt woest een blikje sinas open. “Nou dan heb ik meer mazzel. Zit jij al in de klassenapp? Heb jij die nieuwe chick al gezien?” Die gasten zijn zo onrustig dat ik een veilig heenkomen zoek op de schutting. “Ga jij nog steeds voor biologie? Het lijkt mij wel gaaf om in Amsterdam te gaan studeren.” “Ja, dat zeker, maar het gaat mij om mijn passie!” “Zo, daar wordt er een serieus!”
“Als je naar het nieuws kijkt, denk je dat de wereld instort.
Al die problemen onder andere met stikstof. Maar er worden ook oplossingen bedacht, dat vind ik gaaf. Bijvoorbeeld al die koeien shit, er is een bedrijf dat daar gas van maakt. Van de mest van 3 koeien kunnen 800 gezinnen het hele jaar door koken en douchen.”
“Dat gebeurde vroeger toch ook al, bij mijn opa in de Beemster staat nog zo’n ouwe tank in de tuin.
Ik ga na school bij Greenpeace werken, haha, ik heb al een rubberboot.” “Voor wie is het patatje oorlog”, roept de jongen van de snackbar. “Welja joh, doe nog effe ongezond.”
“Over oorlog gesproken, mijn tante heeft haar zomerhuisje nu verhuurd aan Oekraïners.
Een leuk grietje en haar moeder, die fysiotherapeute is, maar haar papieren gelden hier niet. En nu is ze ergens aan het poetsen en weten ze niet of haar vader nog leeft.” Ik loop op het randje van de stoep als er luid wordt geclaxonneerd. Ik schrik en vlieg samen met al mijn soortgenoten de bomen in. Er volgt een ordinaire scheldpartij en met gierende banden rijdt een auto bijna een bakfiets aan, vol met kleintjes. Oei, dat het allemaal goed gaat in dit drukke dorp, iedereen heeft haast. “Jemig wat een zielige lui, die ego’s.” “Zeg het maar niet te hard, ze hebben namelijk het zeer besmettelijke korte lontjes virus.”