Tennispark De Molenkrocht, de publiekslieveling van tennisminnend Bergen en omstreken, organiseert van 18 t/m 27 augustus voor de honderdste keer het befaamde Molenkrochttoernooi. Ruim 300 spelers, 250 wedstrijden en dat tien dagen lang op slechts drie banen. Ook zullen de tradities van weleer niet ontbreken zoals de Tournedos-avond, de Amsterdamse-avond met Cees Oud en de Oesteravond. Alles wordt geregeld door hoofdsponsor VLIEG, een naam die de afgelopen jaren onlosmakelijk is verbonden met het Molenkrochttoernooi.

Het liefelijke Thé Huis met het bijbehorende terras is the place to be en niet alleen tijdens het Molenkrochttoernooi maar gewoon het hele jaar rond want de gravelbanen op het park zijn niet vorstgevoelig dankzij de unieke drainage. “Maar wat mensen ook uniek vinden aan ons tennispark is dat dit het enige tennispark is waarvan de rugleuningen van de bankjes op het terras tegen het hek van de baan aan staan”, glimlacht eigenaar en Bergens tennisicoon Jan Donders. Tennispark De Molenkrocht staat namelijk zeer bekend om de ‘après-tennis’ en om zijn huiskamerfunctie: als je bijzondere verhalen wilt horen dan kan je het best even een bakkie gaan doen op De Molenkrocht. Zelfs de hondjes in de buurt weten het Thé Huis te vinden omdat er altijd wat lekkers voor ze klaarstaat.

HET THÉ HUIS: DE HUISKAMER VAN BERGEN
Het tennispark zelf bestaat inmiddels 105 jaar, het Molenkrochttoernooi is namelijk in de oorlog een aantal jaar afgelast en recentelijk nog eens wegens corona. Het idyllische tennispark verscholen in de wijk zou niet misstaan in de lijst van historisch erfgoed in Bergen en Jan Donders is hierbij niet weg te denken. Toen hij net kon lopen, zette hij als directe buur zijn eerste stappen op tennispark De Molenkrocht, later werd hij tennisleraar en bijna 35 jaar geleden kocht hij het park van Thé Lau samen met zijn vrouw Petra.
Er was geen riolering op het park, er liep één elektrisch draadje voor het licht, men werd geacht zelf zijn drankjes te pakken en vervolgens een papiertje op de prikker te doen met wat je genuttigd had. Aan het einde van de maand kreeg je de rekening. “Maar met een fles port betalen mocht trouwens ook”, zo vult Jan aan.
Er werd gemoderniseerd met in ogenschouw dat de sfeer moest blijven zoals hij was. Een van de eerste dingen die Jan en Petra veranderden als eerbetoon aan Thé was het omdopen van het Theehuis tot het Thé Huis. Jan: “Als negenjarige had ik les van Thé en iedere keer na de les, rond 17.30 uur, spoedde hij zich naar het Theehuis. Ik dacht destijds, wat drinkt Thé veel thee. Pas op latere leeftijd besefte ik dat daar niet alleen thee werd gedronken.”
Daarna was de rest van het tennispark aan de beurt: alles werd stapje voor stapje gerestaureerd maar de sfeer bleef.

EEN SPELSPORT
Jan tennist al van kleins af aan met veel plezier. “Omdat ik aan de tennisbaan woonde, werd er vaak over de schutting geroepen als er een vierde man miste, iedereen wist dat ik toch altijd paraat stond. Soms kon je ook wel verwachten dat een clubje niet compleet was, dan keek ik zelf al over de schutting. Aangezien het tennispark alleen werkt met vaste uren en niet met een afhangsysteem zat ik uiteindelijk al klaar als er groepjes waren die eigenlijk altijd iemand misten”, vertelt Jan. “Tennis is een spelsport, het is leuk om met een spel bezig te zijn terwijl je sport”, zo legt hij uit. “Het is ook een psychologisch spelletje, soms heel frustrerend. De schrijver van het boek ‘100 jaar Molenkrocht’ is bijvoorbeeld ooit een periode gestopt met tennissen omdat hij zichzelf niet kon uitstaan op de baan”, glimlacht Jan terwijl hij een pilsje drinkt met de heren van de ‘donderdagavond club’. Maar als Petra die iedere donderdagavond voor de mannen kookt met één van haar specialiteiten verschijnt, is het interview klaar.

Het naslagwerk ‘100 jaar Molenkrocht’ is te koop voor € 9,50 (ISBN nummer 9789064558429)