Halfslachtig narcist
Column: Kraantje
Gepubliceerd: 4 december 2020
‘Wat een teleurstelling deze week dat de Participatieavond bij ons niet door kon gaan door dat verdomde corona.’ ‘Misschien wel beter ook, de verwachtingen zijn hoog gespannen en dan moet het niet halfslachtig van start gaan. En het theater van de lach is wel zo aardig om in deze tijd gratis voor iedereen te bekijken. De hoofdrolspeler gaat steeds meer in zijn rol op. Dat hij een narcist is, dat is allang geen verrassing meer. Maar de laatste wendingen had ik toch niet op dit moment verwacht. Ik weet niet wie de dramaturg is, maar vermakelijk is het allemaal wel. Zeker als er al zo weinig verstrooiing is, het Sinterklaasjournaal kennen we inmiddels wel.’
‘Je bedoelt die Hongaarse Europarlementariër, die betrapt werd op een té vol luidruchtig feest in Brussel? Die ondanks lidmaatschap van de oerconservatieve Fidesz partij, van wannabe dictator Victor Orban, lekker losging met twintig andere mannen al dan niet onder invloed van drank en drugs? Geweldige plot twist, toch?’ ‘Nee, dat bedoel ik niet.’ ‘Bedoel je de narcist die denkt dat hij na 21 januari nog steeds leider is, dat is na dit vierjarige optreden alleen wel erg voorspelbaar. Je hoeft alleen maar te bedenken hoe een gemiddelde vierjarige zich zou gedragen en je weet wat er gaat gebeuren. Heeft hij verloren dan ligt het aan anderen of anders hebben de anderen vals gespeeld. Gebeurt er iets dat hem in een positief daglicht stelt dan is het zijn eigen verdienste. Weinig theater van de lach maar meer theater van oh zo voorspelbaar.’
‘Nee joh, ik heb het over een narcistisch politicus veel dichter bij huis. Eentje die niet alleen verwaand is, maar zijn eigen intellect zo hoog inschat dat het een wonder is dat hij niet summa cum laude is gepromoveerd. Die zo doordraaft in het uitkramen van onomstotelijk aantoonbare leugens, dat het langzamerhand potsierlijk wordt. Een politicus die zo vol is van zichzelf en overtuigd van zijn eigen kwaliteiten dat hij zichzelf al als premier of minister van staat ziet. Maar na een recente partijbijeenkomst/discofeest zien zelfs zijn stelligste medestanders zowaar in dat het een blaag is. Zijn holle praatjes werden zelfs zijn loyale volgelingen te gortig. Natuurlijk waren er ook een boel mensen die er nooit zijn ingetrapt, die de lavendel snuiver als rattenvanger van Hamelen zagen. Maar dat de pijlers van het forum zo snel zouden instorten had zelfs de overvliegende uil van Minerva niet kunnen bevroeden.’
‘Wel jammer dat door dit comedy-drama op het openbare toneel er amper aandacht was voor het drama dat zich op een ander openbaar toneel afspeelde; de hoorzittingen van de Toeslagenaffaire. Wat een ontluistering, de betrokken bureaucraten en politieke bestuurders lieten zien hoe technocratisch besturen tot kunst is verheven. Waar zelfs bij aantoonbare fouten deze niet bij henzelf of het systeem werden gelegd, maar als aanloopproblemen of uitzonderingen werden vergoelijkt. Ook werd pijnlijk duidelijk dat er een eigenaardige tegenstelling in het vertrouwen van de burger in de overheid en de overheid in de burger is. Burgers worden geacht volledig te vertrouwen op een onfeilbare overheid terwijl die overheid op zijn beurt burgers wantrouwt. Wat een paradox.’
‘Maar wel een die mede tot de trieste toestanden in deze affaire heeft geleid. De minister president spreekt zelfs van een systeem dat mensen vermorzeld.’
‘Als je de antwoorden van de opeenvolgende ambtenaren en ministers hoort, is het ook niet zo vreemd dat een lavendel snuivende rattenvanger makkelijk de menigte kan bespelen. Nu beweert hij dat de overheid via de coronamaatregelen onze vrijheid beperkt. En positioneert zichzelf in een klap als verzetsheld.’
‘Maar wel eentje die drie miljoen coronadoden acceptabel vindt als daarmee onze vrijheid gered kan worden. Alsof dat heldhaftig is. Voor de echte helden kan je de afgelopen week beter naar de sportwereld kijken. Waar in de Formule 1 een teamarts letterlijk iemand uit de brand helpt. Waar tijdens een solozeilrace rond de wereld zeilers bij het horen van een SOS oproep omdraaien om elkaar te helpen. Ook met hoge golven en dertig knopen wind. Zelfs onder zulke omstandigheden kom je niet weg met de mededeling dat je je eigen koers blijft varen. Dan keer je om en red je de ander. Dan voert de menselijke maat de boventoon en al het andere, dat is bijzaak.’