Geen woorden meer
Column: Kraantje
Gepubliceerd: 11 maart 2022
‘Wat boffen alle werkeloze virologen toch dat ze snel van baan hebben kunnen wisselen. De laatste twee weken heeft het aantal Kremlinologen en geopolitieke duiders een duizelingwekkende groei laten zien. Mensen die geen notie hebben wie Anna Polotovskaya, Sergei Magnetisky, Boris Nemtsov, Michail Khodorovski waren, die de namen Andrej Sacharov of Yelena Bonner niets zegt, die nooit kennis hebben genomen van Osip en Nadezha Mandelstam, Dostojevski, Tolstoi, voor wie Molotov Ribbentrop aan een hippe cocktail doet denken, voor wie Detente, de Poolse Crisis, de Praagse lente, Perestrojka, de Helsinki Akkoorden, de OVSE en het INF verdrag volstrekt onbekende begrippen zijn, wanen zich nu in het openbare en sociale media debat experts op het gebied van geopolitiek en oorlogsvoering.’
‘Op tv is het niet veel anders, de vaste stoelen voor corona-experts zijn nu ineens gereserveerd voor politicologen met af en toe een verdwaalde BN’er. En omdat het lichtere entertainment op een laag pitje staat, worden de werkeloze presentatoren ingezet om geld op te halen voor een hoogstaand doel.’ ‘Heel nobel allemaal, toch geeft het een vieze smaak in de mond als naderhand zal blijken dat al die leuke, spontane BN’ers die zich voor het goede doel inzetten dat – in tegenstelling tot de gulle donateurs – niet voor niets blijken te doen.’
‘Dat valt in verhouding nog mee, het kan altijd nog vele malen cynischer. Terwijl Vladimir Poetin zijn Commissaris voor Kinderrechten ontmoette, om wijzigingen in het adoptierecht te bespreken – zodat Oekraïense wezen door Russen kunnen worden geadopteerd – werd op hetzelfde moment een kinderziekenhuis inclusief kraamafdeling gebombardeerd. Hoe kom je tot zoiets? Wat gaat er in zo iemand om?’
‘Van de week las ik op Twitter een draadje van ene Walter dat misschien wel wat aanknopingspunten biedt: “In mijn woongroep heeft jarenlang een narcist gewoond. Was vreselijk. Hij kreeg altijd zijn zin, domineerde het huis en de hele groep viel uit elkaar. Maar uiteindelijk hebben we toch gewonnen en hem weg gekregen. Een paar dingen heb ik hiervan geleerd: een narcist denkt niet zoals normale mensen. Hem begrijpen kan eigenlijk niet. Je kunt z’n gedrag analyseren maar als je in zijn gedachten probeert te kruipen, ga je de mist in.
Je kunt met een narcist in gesprek gaan, maar niet mee onderhandelen. Onderhandelen betekent namelijk geven en nemen, een narcist kent alleen maar nemen. Wat hij als geven ziet, of frame ’t, is eigenlijk ook nemen; ik beloof je te slaan met mijn vuist in plaats van een stok, wat krijg ik daar voor terug? Hij liegt en beloftes zijn niets waard. Beschouw elke toezegging als een fabeltje.
Als je in gesprek gaat, doe dat om grenzen te stellen en ook alleen om grenzen te stellen. Ga niet in discussie, het moet een mededeling zijn. Wanneer – niet als, wanneer – hij een grens overschrijdt, direct aanspreken en daarbij weer nieuwe, strakkere grenzen trekken. Isoleer hem. Snijd stap voor stap alle vluchtroutes af. Zorg dat hij merkt dat alles wat hij probeert hem alleen maar verder in het nauw brengt. Zorg daarom dat je zoveel mogelijk mensen aan boord krijgt, ook als dat mensen zijn die je niet zo aardig vindt.
De oplossing is dat hij opdondert. Andere oplossingen zijn altijd onderdeel van zijn spelletjes die hij uiteindelijk weer in zijn eigen voordeel draait. Hij moet gewoon weg, klaar. Alle overeenkomsten met ene Vladimir zijn op geen enkele wijze toevallig.”’
‘Het is alleen nog maar de vraag of met het verdwijnen van Poetin er iets gaat veranderen. Sec bekeken heeft Rusland in honderd jaar tijd driemaal hetzelfde regeringsstelsel gehad: monarchistisch, communistisch en neofascistisch, in de kern bleef het systeem onveranderd. Een voormalige spindoctor van het Kremlin zegt: “Als Poetins regime in elkaar dondert dan gebeurt dat in een dag en het daarop volgende regime zal exact hetzelfde zijn. Het zit hem in de aard van het beestje.”‘
‘Boffen wij dat we in een democratie wonen, wij kunnen een Vladimir gewoon wegstemmen.’ ‘Maar, dan moet je wel de moeite nemen om te gaan stemmen, met apathie kan je nooit iets veranderen, je moet je stem laten horen!’
Deel
