Familiezorgen
Column: Kraantje
Gepubliceerd: 13 januari 2023
‘Ben je de feestdagen goed doorgekomen? Je zei toch dat je er zo tegen op zag om noodgedwongen met je familie aan de kerstdis te zitten; met die oom die altijd teveel drinkt, en die achternicht die zich druk maakt of iedereen wel gelukkig is.’
‘Weet je, het bleek dat na twee jaar verplichte kleinschalige vieringen iedereen heel blij was om weer eens samen te zijn. Alle ergernissen die we normaal na een paar uur voelden, waren nu ineens niet irritant maar aandoenlijk, wat hadden we elkaar toch gemist.
En het was ook ineens een stuk makkelijker als je je realiseert dat er in alle families, ongeacht hun afkomst, sociale status of achtergrond altijd wel onderlinge irritaties en wrijvingen zijn. Als je die verhalen leest of hoort dan valt je eigen familie altijd weer mee. Sterker nog ze blijken daardoor leuker te zijn dan je eerst dacht. Helemaal als ze jou niet zwart maken op tv, of in hun boeken en je niet meer als prins op het witte paard wordt gezien maar als het gepersonifieerde kwaad.’
‘Je hebt toch niet dat boek gekocht van de verloren zoon van het Engelse koningshuis?! Je hebt ontboezemingen en openbare biecht, maar als je leest wat hij allemaal openbaar maakt, krijg je regelmatig plaatsvervangende schaamte. Ruzies over de meest kleinzielige zaken – die een ander in de loop der jaren allang was vergeten – verworden in dit relaas tot persoonlijke tegenslagen en persoonlijke vernederingen. De oudere broer die de grotere kamer krijgt, die de bedrijfsopvolger moet worden. Dat een en ander soms grondwettelijk is bepaald, wordt gemakshalve vergeten. Tijdens de bevalling het lachgas voor je vrouw zelf inhaleren en opmaken. Als het mijn partner was, had ik hem tussen de persweeën door persoonlijk een dreun uitgedeeld en weggestuurd, wat een egocentrisch puberaal gedrag.
En dan de pers, die wordt helemaal zwart gemaakt. Nou gaat de roddelpers in Engeland letterlijk over lijken, dus daar is wel wat voor te zeggen. Maar het huidige verdienmodel van deze prins, alle vuile was over zijn familie zoveel mogelijk in de openbaarheid uitventen, maakt het op zijn minst toch lichtelijk hypocriet om de pers te omarmen alleen maar voor geldelijk gewin.’
‘Maar dit past toch in de traditie in die familie om openbare ontboezemingen te doen in uitvoerige interviews? Het legendarische interview van zijn moeder waarin zij zegt de Queen of Hearts te willen worden, het recentere interview met oom Andrew die niet blijkt te kunnen zweten maar wel naar de Pizza Express blijkt te gaan. Het is gewoon een familietraditie.’
‘Toch is het is verbazingwekkend dat Harry, iemand die alle mogelijkheden heeft, na al jaren therapie nog steeds een zwaar beschadigd persoon blijkt te zijn. Een volwassen man die eigenlijk nog steeds op zoek is naar zijn moeder. Heel triest, eigenlijk.’
‘Weet je wat triest is? Dat dit de afgelopen weken het nieuws domineert, en dan heb ik het niet eens over de roddelbladen. Een bijna veertigjarige volwassen man, die al jaren geen strobreed in de weg is gelegd, een blanke man notabene, vult met zijn vermeende trauma’s en familiedrama de voorpagina’s. Terwijl er toch genoeg andere zaken zijn die echt er toedoen: de protesten en executies in Iran, het verbod op onderwijs voor vrouwen in Afghanistan, een overleden voormalige koning, een overval op een gokhal, zelfs een gecremeerde kroket. Laten we vooral de luxeproblemen van een gepamperde ginger daarom maar met een flinke korrel zout nemen en ook de gecremeerde kroketten links laten liggen, die schijnen niet goed voor je gezondheid te zijn.
Deel
