Wie gaat Jos ‘JoMo’ de Moel opvolgen in de Flessenpost? Ik schrok namelijk een beetje toen hij onlangs aankondigde te stoppen met zijn stukjes. Goed, hij is wat ouder en na 150 stukjes krijg je er misschien genoeg van, maar ik ga hem missen. In het palet van de lokale columnisten was hij de man van het redelijke geluid die met enige afstand en lichte ironie kon kijken naar de ontevreden mierenhoop in onze gemeente.

Na een lange loopbaan in de weg- en waterbouw maakten ze hem de pis niet meer lauw met het zoveelste bestemmingsplan of het tigste bezwaarschrift van notoire dwarsliggers dat eindigde op de bureaus van overwerkte leden van de Raad van State. En al helemaal niet met alweer een afsplitsing van alweer een nieuwe partij.
Misschien kwam dat vanwege zijn roots in het CDA, een partij die het resultaat was van een fusie van KVP, AR en CHU, en decennialang in het centrum van de macht stond. Een christelijke en volgens velen rechtse partij. Nou heb ik het ook niet zo op ‘gristelijk’ geïnspireerde politiek, maar op het rechtse karakter van het CDA valt wel wat af te dingen.
In feite is het CDA, samen met de PvdA, de grondlegger van de verzorgingsstaat die we nog steeds kennen. Natuurlijk was ‘vader’ Willem Drees in 1957 de architect van de AOW maar veel van de sociale wetten die volgden, kwamen er door de inspanningen van CDA-ministers. Zo voerde de eerste vrouwelijke minister Marga Klompé in 1965 de Algemene Bijstandswet in die een einde maakte aan de schrale, vaak mensonterende armenzorg. En in 1966 kwam minister Gerard Veldkamp met een nieuwe Wet op de Arbeidsongeschiktheid, de WAO. Een goudgerande regeling die garandeerde dat je tot je 65ste tachtig procent kreeg van het laatste salaris als je van een steiger was gevallen en zorgde voor een oneindig Zwitserleven-gevoel. De wet was zo populair dat uitgerekend PvdA’er Wim Kok die jaren later moest versoberen.
Dus zo conservatief was dat CDA niet en ondanks al het huidige gekrakeel over bijna alles in de samenleving staat die verzorgingsstaat niet ter discussie. Van de landelijke PVV tot het lokale Bergen Voorwaarts, niemand wil die ontmantelen. Sterker, iedereen vindt die normaal en denkt eigenlijk dat hij er altijd is geweest.

Daarom zou het mooi zijn als dat relativerende geluid van Jos de Moel in de Flessenpost te horen blijft. Dus nogmaals: wie neemt het stokje van hem over? Zoals gezegd: er is geen leeftijdslimiet en humor is geen bezwaar.