Hetgeen inmiddels schering en inslag  blijkt te worden waarbij het om  een  palet aan  soorten van vergunningen gaat die “van rechtswege” in de gemeente Bergen tot stand zijn gekomen  door nalaten College wettelijk tijdig tot  besluiten  te komen.  Veelal in het ruimtelijke ordening domein (bijv. t/m  bouw van complete woningen e.d.  toe).   .  Waardoor  sprake  is van niet integere besluitvorming  van het College.  Waarbij  van buitenaf  niet zichtbaar is  of het uit nonchalance   ontstaat  of bewust plaatsvindt  om wetgeving die in de weg staat te kunnen omzeilen. Om  toch op die wijze “van rechtswege” tot vergunningverlening te komen.

Door het  voorbij laten gaan   van de wettelijke afdoeningstermijnen ( artikel 3.9  lid 1 ) Algemene Wet Omgevingsrecht (WABO)    )  bestiert het  College van B&W  inmiddels  een eigen maar  duister winkeltje in het   “van  rechtswege“ tot stand laten komen van omgevingsvergunningen“ ( artikel 4.20b  van de Algemene wet bestuursrecht).

Dat kan per vergissing  een keer per jaar  gebeuren   Mogelijk zelfs twee keer.  Maar niet structureel in  grote aantallen  zoals dat nu het geval is geworden .

Dit alles  gewoon hoe dan ook voorkomen moet worden door wel als College tot  besluitvorming op omgevingsvergunningaanvragen te komen  binnen de wettelijke besluitvormingstermijn door die  vergunningen te verlenen of te  weigeren.  Waarbij bestaande (lokale) wetgeving voldoende houvast biedt zelfs  tot maatwerk  te komen t.b.v. vergunningverlening.  Terwijl er mogelijkheden ingevolge de WABO-wetgeving bestaan zo nodig  bij  dreigende termijnoverschrijding  of alsnog  opvragen van nadere gegevens tot verlenging  van de besluittermijn te komen.

“Van rechtswege”  verleende vergunningen  hebben  bovendien   desastreuze gevolgen voor belanghebbenden  (uiteraard niet  direct  voor  de betreffende vergunningaanvragers zelf))  bij het in bezwaar of beroep gaan tegen dergelijke ontstane vergunningen.  Waardoor zij  tegen een juridische  achterstand aankijken  t/m aan de Afdeling Bestuursrecht Raad van State toe om dat nog ongedaan te krijgen.

Voorts  signaleert ”Fractie Bruin” in het duistere winkeltje  van het College van het omgevingsvergunningen verlenen  nog  andere vergunningverleningen of weigeren  tot vergunningverlening te komen:

Namelijk  dat er in enkele  gevallen omgevingsvergunningverleningen door of namens het College  tot stand komen volgens Fractie Bruin die blijkens de openbare kennisgevingen wel   zijn “geweigerd”  of  juist  “verleend” maar  door wettelijke termijnoverschrijding  “van rechtswege “ eerder in tijd al formeel zijn  ontstaan. Waaraan  door het College volledig wordt voorbijgegaan in de betreffende beschikkingen van vergunningaanvragers.  Er daardoor formeel onjuiste  en overbodige onjuiste besluiten door  het College worden toegezonden aan die vergunningaanvragers  met inbegrip van onjuiste openbare kennisgevingen  met vermelding  dat vergunningen  zijn verleend of geweigerd in plaats van “van rechtswege verleend”. Hetgeen  hopelijk en dezerzijds vooralsnog aannemende niet bewust door het College B&W  of namens het College B&W  zo  plaatsvindt. Er dan sprake zou zijn als dat  bewust gebeurt van besluitvorming door het College   onder de noemer “wat niet weet wat niet deert.”

De Wet open overheid ( Woo) daarover zo nodig achteraf  nog duidelijkheid in kan gaan geven mocht daar aanleiding voor gaan bestaan en/of  het daartoe gaan  instellen van een onafhankelijk onderzoek  naar de juridische besluitvorming  maar in ieder geval dan  niet in opdracht van het College.  In het bijzonder wordt  daarom  verwezen  hieronder naar vraag nr. 6 en de komende beantwoording  daarvan  door het  College  Mogelijk zal hierover door mij separaat vraagstelling of anderszins gaan volgen

“Fractie Bruin” verzoekt  in ieder geval het College  B&W  binnen de keten: ambtenaren de BUCH, wethouder  ruimtelijke ordeningszaken en of andere  portefeuillehouder(s) van het College t/m het complete  College B&W voor zichzelf –  orde op zaken te stellen en  per direct  passende maatregelen  te nemen om  te allen tijde wel  tot wettelijk tijdige besluitvorming te komen en  aan “van rechtswege” verleende omgevingsvergunningen  een einde te maken.  Dat verder gaat dan  alleen een telraam aan te schaffen.

1.     Welke oorzaken liggen ten grondslag dat dergelijke termijnoverschrijdingen in het besluitvormingstraject steeds maar  plaatsvinden met wettelijke gevolgen dat omgevingsvergunningen “van rechtswege”  ontstaan?

2.     Kan het College zich indenken  – en zo ja waarom –  dat  een aantal inwoners  inmiddels  denkt dat er bewust termijnoverschrijdingen plaatsvinden  om – om welke redenen dan ook –  tot “van rechtswege” verleende omgevingsvergunningen te komen om daarmee in de weg liggende wetgeving te omzeilen?

3.     Hoe gaat het College voorts om met  openbare bekendmakingen  dat omgevingsvergunningen zijn “verleend” of “geweigerd”  terwijl door  termijnoverschrijdingen er al  eerder  formeel sprake was van “van rechtswege” ontstane omgevingsvergunningen maar dat laatste niet in de omgevingsvergunningen  noch  in openbare kennisgevingen wordt vermeld?  Terwijl  bij bezwaar- en beroepschriften uit eigen beweging door de Commissie voor de bezwaarschriften  of bij bestuursrechtbanken (in de beroepszaken)   daaraan  wordt voorbijgegaan dat  te onderzoeken tenzij  de indieners van bezwaar-of beroepschriften daar zelf melding van maken.

4.     Kan gelet op vraag 3.  het College B&W  de taakstelling van de Commissie voor de bezwaarschriften uitbreiden met verzoek bij  elk  aan deze commissie  om advies voorgelegd  bezwaarschrift uit zichzelf  ook te  onderzoeken of binnen de wettelijke termijn door het College  omgevingsbesluiten t.a.v. vergunning verleend, niet verleend of van rechtswege verleend rechtmatig  tot stand zijn gekomen en zo  niet dat ook in de advisering aan het College  mee te geven ?

5.     Welke maatregelen gaat het College B&W  voor zichzelf,  vooral ook richting  wethouder ruimtelijke ordeningszaken en-of andere individuele collegeleden  en bij dit  alles betrokken BUCH-ambtenaren,  per direct  invoeren om aan alle “van rechtswege” verleende omgevingsvergunningen  volledig een einde  te maken ?

6.      Kent het College zelf  vanaf 1 januari 2023 het bestaan van door hemzelf “verleende” of “geweigerde” omgevingsvergunningen en als zodanig door het College in Openbare Kennisgevingen ook zo  kenbaar  gemaakt terwijl  formeel al sprake was van  “van rechtswege” ontstane omgevingsvergunningen  met dito vermelding daarvan bij de openbare kennisgevingen en daaraan  door het College voorbij is gegaan?

7.     Om welk aantal  “van rechtswege” verleende omgevingsvergunningen die het College als zodanig heeft openbaar  gemaakt gaat het in  2022 en t/m heden in 2023?