Beste Bergense kaaskoppen
Column: Rob van de Pas
Gepubliceerd: 19 juni 2020
Ik ben hélemaal klaar met dat gezeik over ‘institutioneel racisme’ in Nederland.
Wij móeten Zwarte Piet in een ander kleurtje schminken.
Wij móeten onszelf een spiegel voorhouden.
Wij móeten schuld bekennen voor dingen die wij, noch onze eigen voorouders, kleurlingen hebben aangedaan.
Wij móeten ‘blank’ opeens ‘wit’ noemen.
Wij móeten de namen van gebakjes veranderen.
Wij móeten de verkoop van Uncle Ben’s witte rijst staken.
Wij móeten de politie ontwapenen.
Wij móeten alle boeken verbranden waarin de zwarte medemens geen directeur, maar werknemer is.
Wij móeten alle films en televisieseries verwijderen die mensen van kleur eventueel zouden kunnen kwetsen.
Wij móeten alle musea ontdoen van schilderijen waarop blanken de bovenliggende partij zijn.
Wij móeten toegeven dat we racisten zijn.
Gezondheid!
Wij móeten voetbalclubs verketteren die Ron Jans aanstellen als trainer van FC Twente omdat hij een liedje met daarin het woord ‘nigger’ meezong in de kleedkamer.
Wij móeten -wacht maar af!- straks herstelbetalingen gaan doen aan de nakomelingen van slaven.
Wij móeten kapot geïndoctrineerd worden door de publieke omroepen en de kranten tot we werkelijk gaan geloven dat kleurlingen in dit land achterin de bus moeten zitten op weg naar de slavendrijvers en hun plantages.
Wij móeten namen van tunnels, straten, gebouwen en organisaties veranderen.
Wij móeten het ‘een mooi voorbeeld van democratie van onderaf’ vinden als opgefokte gasten van Black Lives Matter en Antifa standbeelden gaan neerhalen.
Wij móeten het normaal vinden dat we bedreigd worden met geweld als we meedoen aan een verkleedpartij.
Wij móeten het Engelstalige oorlogsjargon van de Black Panthers aanhoren.
Wij móeten “ourselves educaten”.
Wij móeten verhalen over ‘aanslagen’ door ‘groepen rechtsextremisten’ geloven en heel erg verontwaardigd doen, ook als we op onze klompen (mag dat nog, klompen?) aanvoelen dat er eigenlijk geen moer aan de hand was?
Wij móeten meer Tara Singh Varma’s en John Leerdammen in de Tweede Kamer kiezen ter vervanging van de blanke overheersers.
Wij móeten knielen voor activisten van kleur.
Wij móeten dit.
Wij móeten dat.
Wij móeten zus.
Wij móeten zo.
En weten jullie wat het ergste is?
Steeds meer blanken dóen het nog ook!
In de eerste plaats natuurlijk de blanke deug-BN’ers, niveau Charly Luske en Georgina Verbaan, die bang zijn dat het hen handel kost als ze geen petities tekenen, geen zwarte vlakken op social media zetten of niet oproepen om demonstraties te bezoeken.
Maar helaas ook steeds meer onbekende blanken. Naïevelingen. Angsthazen. Meelopers.
Als makke schapen lopen ze achter ordinaire ophitsers als Jerry Afriyie, Sylvana Simons en die vreselijke nepper Akwasi aan.
Stuitend is het!
Zal ik jullie eens zeggen wat we móeten?
Wij moeten helemaal níks.
Ja, wij moeten ons houden aan Artikel 1 van de Grondwet.
Wij moeten ook onze kinderen leren dat ze niet mogen discrimineren op basis van iemands godsdienst, levensovertuiging, politieke gezindheid, ras, geslacht of op welke grond dan ook. Dat heet: opvoeden.
En we moeten, als we de kans hebben, mensen die het echt moeilijk hebben af en toe een kontje geven.
En voor de rest: laat al die jankers het ongelooflijk zuur krijgen.
Groet,
Robbie,
met veel dank aan Jan Dijkgraaf die deze zeer duidelijke column voor mij schreef.
Deel
