Mijn ergste leservaring betreft niet één docent of docente maar een collectief inclusief de rector van het Lyceum dat ik bezocht. Het betreft het jaar 1964 en behoeft enige uitleg. Toen het begon (januari van dat jaar) zat ik in de tweede klas van het Petrus Canisius Lyceum in Alkmaar. Dat was op zich al enigszins bijzonder. Ik was ook al blijven zitten in de eerste klas en zo’n tweede doublure behoorde officieel niet tot de mogelijkheden.

Eigenlijk had ik de school moeten verlaten voor een MAVO elders in de stad.
Maar mijn vader behoorde door zijn werkzaamheden en (katholieke) bestuursfuncties tot de ‘inner circle’ van toen nog provinciestadje Alkmaar en had de schoolleiding weten te overtuigen van de noodzaak mij nog een kans te geven.
Argument: de overgang van de kleinschaligheid in Bergen aan Zee (we woonden met het gezin wat eenzaam op een duintopje) naar de ‘grote stad’ vergde iets meer tijd van gewenning terwijl het aan de intelligente vermogens niet zozeer ontbrak. Vandaar de herkansing.
Maar eind januari 1964 overleed mijn vader en liet mijn moeder met negen kinderen op dat duintopje achter.

Klik hier om verder te lezen.

Komensky Post is een gratis en onafhankelijk digitaal tijdschrift voor onderwijs en onderwijsontwikkeling. Verschillende (voormalige) managers, adviseurs en wetenschappers uit de onderwijswereld reflecteren in dit tijdschrift op de staat van het Nederlandse onderwijs, de noodzakelijke verbeteringen en de wijze waarop deze verbeteringen tot stand zouden moeten komen.
Haye van der Werf is een van de redacteuren van Komensky Post.
https://komenskypost.nl/