Allemaal de beste wijn?
Column: JoMo
Gepubliceerd: 11 februari 2022
Acht politieke partijen in onze gemeente hebben zich afgelopen week gepresenteerd en staan in de startblokken om ons met grote beloftes te verleiden. Veel beloven weinig geven, doet de gek in vreugde leven. En waarom ook niet? Het doet me denken aan de wijze waarop wijnen worden aangeprezen. Je moet afgaan op het smeuïge verhaal, de elegante vorm van de fles en het aansprekende etiket, zodat je het water in de mond loopt. Als de prijs redelijk is en een kennis van je er spitant over heeft gewauweld, is de keuze gauw gemaakt.
Kies Lokaal is een mooie blend van een paar lokale akkertjes. Een eigengereid wijntje, frisse zuren, brutaal en een vleugje vis in de afdronk. Voor de echte liefhebber dus.
GroenLinks is biologisch-dynamisch geteeld. Dat is gewaagd want één torretje kan je hele oogst naar z’n ratsmodee helpen. Volop rood fruit maar met een bittertje op de tong.
De VVD verkoopt zich als een wereldberoemde champagne, maar het is eigenlijk een crémant uit de schappen van Albert Heijn; bubbeltjeslimonade voor een vrolijke zomernamiddag. Niks mis mee als je je weet te beperken tot een paar glaasjes.
Het CDA is een typische Châteauneuf du Pape. Wel soepel in de neus maar uit een wat stoffige traditie. Met een nieuwe jonge vinoloog op dit domein zie je een stoutmoediger aanpak. Hij durft het op te nemen tegen het wijngilde en voegt frisheid en finesse toe.
D66, gerijpt op Amsterdams eiken is een prijzige Chianti met wisselend karakter en soms een mooie uitschieter. Florale tonen van wilde kruiden met een prachtige gelaagdheid. Een heerlijk tussendoortje of bij een bord spaghetti.
De PvdA is een stoere supermarkt- Beaujolais en al jaren een bestseller. Voorspelbaar maar degelijk met een soepele afdronk. Sappig, bloemig en veel rood fruit. Kan bij elk gerecht.
Ons Dorp is een nieuwkomer. Een mengelmoes van allemaal bekende druivensoorten van uiteenlopende wijnranken. Oude wijn in nieuwe zakken? Welnee, het is een gepeperde smaak van viooltjes en pruimen maar de tannine is soms wat dominant. Een jaartje laten rijpen.
Jezus Leeft heeft wel iets van een zoet Moeselwijntje. Afkomstig van een klein akkertje naast de kerk, zit er in de afdronk iets kurkerigs van de graven die daar geruimd zijn. Je moet ervan houden. Jezus veranderde water weliswaar in wijn, maar de houdbaarheid was beperkt.
Het is jammer dat je een keuze moet maken voor vier jaar want ze hebben allemaal wel iets bijzonders, passend bij de lunch, de borrel, het diner of een feestje. Na de verkiezingen moeten de uitverkorenen samen een nieuwe blend maken en dat kan natuurlijk niet. Dat hebben we inmiddels wel bij de formatie van Rutte-IV gezien. Velen hebben zich van de wijn afgekeerd en zijn geheelonthouder geworden. Bij Bourgondisch Bergen is dat ondenkbaar. Het wordt vooral een kwestie van gunnen. Heb genade met elkaar en laat de ander zo af en toe zijn beste flesje opentrekken. Wals de fonkelende nectar in het glas, snuif het aroma op, laat het vocht langzaam in de mond rollen, proef het rijke bouquet en geniet vooral van het triomfantelijk gezicht van de trotse wijnboer. Uitspugen kan altijd nog.
JoMo
Deel
